بررسی و مقایسه میزان ایمنی زایی پروتئین های نوترکیب زیر واحد اتصالی توکسین های کزاز و بوتولینیوم)تایپ (A

تنها واکسن موجود علیه تتانواسپاسمین(عامل اصلی بیماری کشنده کزاز) توکسوئید آن است که مصونیت 10 ساله ایجاد می کند. در حالی که توکسوئید بوتولینوم(عامل بیماری کشنده بوتولیسم) تنها مصونیت 2 ساله ایجاد مصونیت می نماید. این دو توکسین با 36 درصد همولوژی در یک خانواده قرار دارند اما خاطره ایمنی و میزان پاسخ ایمنی هومورال و احتمالا میزان تولید آنتی بادی علیه هر کدام متفاوت می باشد. هدف از مطالعه حاضر این است که قطعه C از هر دو توکسین کزاز((THc و بوتولینوم تایپ A (BONT/A-Hc) از نظر میزان ایمنی زایی و تیتر آنتی بادی مورد مقایسه قرار گیرند.
بیان پروتئین های نوترکیب THc و BONT/A-Hc با استفاده از میزبانE. coli Bl21 DE3 تراریخته با وکتورهای pET28a حاوی این دو ژن در شرایط بهینه انجام گردید. هر دو پروتئین مذکور از فاز محلول عصاره سلولی استخراج و تخلیص شده و بر روی ژلSDS-PAGE مورد بررسی قرار گرفتند. سپس تیتر آنتی بادی موجود در سرم حیوانات ایمن با هر کدام از این دو پروتئین، به وسیله تست الایزا مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.
یافته های پژوهش: نتایج ارزیابی ژل SDS-PAGE نشان از بیان و تخلیص مناسب هر دو پروتئین نوترکیب، THc و BONT/A-Hc در فاز محلول عصاره سلولی داشت. نتایج الایزای سرم حیوانات ایمن با این دو پروتئین نیز نشان داد که تیتر آنتی بادی علیه پروتئین نوترکیب THc بسیار بالاتر از BONT/A-Hc می باشد.
به نظر می رسد اختلاف تیتر آنتی بادی ممکن است با طول عمر سلول های خاطره ای هر کدام ارتباط داشته باشد که نیاز به مطالعه بیشتری دارد.