بررسی اثر اپیوم موضعی در درمان سالک

سالک بیماری پوستی شایعی در کشورهای خاورمیانه از جمله ایران است خوزستان یکی از مناطق بومی سالک می باشد، اهمیت سالک از نظر ایجاد جوشگاه بدنما در ناحیه صورت و آسیب شدید به زیبایی بیمار است. تاکنون داروی موضعی قابل قبولی برای این بیماری یافت نشده است.
هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر پماد حاوی اپیوم (تریاک) بر ضایعات سالک انسانی است.
روش اجرا: این مطالعه به صورت دو سو کور در شهرستان اهواز در سال های 79-1378 انجام گرفت. 96 بیمار در مطالعه قرار گرفتند که براساس روز مراجعه به آنها دارو یا دارونما داده شد. شرایط بیماران برای ورود به مطالعه سن بالای دو سال، ضایعات کمتر از 6 عدد، دوره بیماری کمتر از 3 ماه، عدم سابقه مصرف داروی ضد سالک، وجود جسم لیشمن در آزمایش مستقیم بود. زنان مبتلای حامله یا شیرده در این مطالعه منظور نشدند. مدت درمان دو هفته بوده و بیماران برای هشت هفته پیگیری شدند.
از 58 بیمار که درمان و پیگیری شدند 34 بیمار دارو دریافت نمودند که 5 بیمار 14.7% بهبودی کامل نشان دادند و 24 بیمار دارونما دریافت نمودند که 1 بیمار 4.2% بهبودی کامل نشان داد. آزمون chi-square اختلاف معنی داری در پاسخ به درمان مابین دو گروه نشان نداد. (P=0.12) مطالعات بیشتری با غلظت های بالاتر از اپیوم موضعی یا ترکیب توام اپیوم با مواد دیگر جهت بررسی امکان تاثیر این ماده در درمان سالک باید صورت گیرد.