مطالعه پایداری ساختمانی آنزیم پپسین درحضور اوره

آنزیم پپسین (E.C.3.4.23.1) نوعی آسپارتیک پروتئیناز شیره معده است که در شرایط بسیار اسیدی عمل می کند. این آنزیم به طبقه ئیدرولازها تعلق دارد و ساختمان منومر شامل دو لوب کروی بوده که از نظر اندازه و فولدینگ زنجیر پلی پپتیدی بسیار نزدیک هستند. در میان این دولوب، شکاف بسیار بزرگی وجود دارد که جایگاه اتصال سوبسترا و جایگاه فعال آنزیم در میان این شکاف قرار می گیرند. این آنزیم واجد یک رشته پلی پپتیدی با وزن مولکولی 34644 دالتن و 327 اسیدآمینه است. آنالیز ساختاری آن نشان می دهد که2/1 درصد اسیدآمینه های آن بازی، 1/13درصد اسیدی، 5/46 درصد اسدآمینه های قطبی و2/39 درصد اسیدآمینه های هیدروفوبیک هستند. پایداری ساختاری این آنزیم با استفاده از تکنیکهای اسپکتروفتومتری در ناحیه ماوراء بنفش و اسپکتروفلوریمتری در حضور دگرگون کننده اوره بررسی شد. مطالعه فوق با استفاده از بافر 02/0 مولار سدیم فسفات با 2 = pH و در دامنه دمایی 30 تا 100 درجه سانتیگراد انجام شد. نتایج به دست آمده عبارتند از: 1) پایداری قابل توجه آنزیم پپسین (Tm بالانسبت به سایرئیدرولازها) 2) کاهش پایداری حرارتی آنزیم پپسین(Tm آنزیم) در حضور اوره و 2=pH 3)کاهش مقادیر پارامترهای ترمودینامیکی و در حضور اوره 4) افزایش شدت فلوئورسانس وماکزیمم طول موج نشر آنزیم پپسین در حضور اوره.