مقایسه ی سبک های دلبستگی و خلاقیت در دانشجویان دختر و پسر

بالبی دلبستگی را به عنوان تمایل انسان ها به ساختن پیوندهای عاطفی قوی با فردی خاص تعریف نموده است. نظریه ی دلبستگی پایه ریزی شده است تا جنبه های کلیدی رفتار، کار و عشق را توضیح دهد. کنش به هنجار اکتشاف گری که از مشخصه های افراد دارای دلبستگی ایمن می باشد انعطاف پذیری و جسارت لازم را برای آزمونگری و تجربه آموزی در اختیار فرد ایمن قرار می دهد.
مهم ترین خصوصیت تفکر بشری، قدرت خلاقیت و نوآوری است که به واسطه ی آن اختراعات بشر صورت پذیرفته است. ویژگی های افراد خلاق، همواره مورد توجه محققانی بوده است که در زمینه ی خلاقیت به پژوهش پرداخته اند. انسان خلاق امیدوار است، خود را قبول دارد، از انگاره های انفعالی حذر می کند و علاقه مند و با نشاط در جهت هدف هایش گام برمی دارد. علاقه مندی به مسائل علمی و هنری، انعطاف پذیری، کنجکاوی، استقلال و احساس مسئولیت از دیگر خصوصیات اوست. پژوهش حاضر به دنبال بررسی و مقایسه ی سبک های دلبستگی و خلاقیت در میان دانشجویان دختر و پسر می باشد.
جامعه ی آماری شامل دانشجویان سال اول دانشگاه پیام نور ابرکوه در سال تحصیلی 88-1389 می باشد. از میان این افراد 56 نفر (28نفر دختر و 28 پسر) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش سبک های دلبستگی از پرسشنامه ی سبک های دلبستگی کولینز و رید (1990) استفاده شد و میزان خلاقیت با استفاده کردن از پرسشنامه ی خلاقیت عابدی اندازه گیری شد.
نتایج تحلیل نشان داد که بین سبک های دلبستگی دانشجویان دختر و پسر تفاوت معنادار وجود ندارد اما میان میزان خلاقیت دوگروه، تفاوت، معنادار شد و نیز بین سبک دلبستگی اضطرابی و خلاقیت در بین پسران و نیز دختران، رابطه، معنادارشد. همچنین نتایج تحلیل به دست آمده از این پژوهش، براساس تحلیل رگرسیون نشان داد که سبک های دلبستگی اجتنابی، پیش بینی کننده ی میزان خلاقیت می باشد.