بررسی حساسیت برخی ارقام سیب زمینی به بیماری پژمردگی فوزاریومی

پژمردگی فوزاریومی سیب زمینی Fusarium oxysporum f.sp. tuberosi، یک بیماری مهم سیب زمینی است، که باعث زیان و کاهش قابل ملاحظه ای در تولید می شود. منابع ژنتیکی مقاومت، بهترین روش کنترل بیماری است. در این تحقیق، عکس العمل 18 رقم سیب زمینی با استفاده از طرح فاکتوریل با 4 تکرار در شرایط گلخانه ای مورد ارزیابی قرار گرفت. زمانی که ارتفاع گیاهچه ها به 15 سانتی متر رسید با سه جدایه F. oxysporum ریشه ها به میزان 100 میلی لیتر از سوسپانسیون (105×4 اسپور در هر میلی لیتر) در دو نوبت تلقیح گردیدند. ده روز تا یک ماه بعد از تلقیح ارقام، براساس شاخص علائم ظاهری بیماری، طول نکروز در آوندها، ارتفاع ساقه و طول ریشه ها ارزیابی شدند. بین پارامترها، اختلاف معنی داری در سطح 1% وجود داشت. بیش ترین مقدار همبستگی در روش ارزیابی مربوط به طول نکروز در آوندها (0/86=r)، طول ریشه ها (0/75=r)، شاخص علائم ظاهری (0/73=r) و ارتفاع ساقه ها (0/69=r) بود. بین ارقام، اختلاف معنی داری وجود داشت (0/01=P). براساس طول نکروز در آوندها، ارقام در 5 گروه قرار گرفتند. ارقام گوریکان، تیوا، دیامونت، مارفونا، بارکا، آئولا و مورن در گروه بسیار حساس و ارقام اولوا، فولوا و آلوا درگروه متحمل قرار گرفتند.