بررسی میزان مشارکت پرستاران در تصمیم گیری های مدیریتی

امرزه مشارکت کارکنان در تصمیم گیری ها، بعنوان یک اصل در افزایش کارایی و توان سازمان و ارتقاء توانمندی فردی کارکنان در مدیریت پذیرفته شده است. مشارکت پرستاران بعنوان بزرگترین گروه کارکنان سازمان های بهداشتی در تصمیم گیری های مدیریتی می تواند کیفیت خدمات ارائه شده توسط این سازمان ها را ارتقاء بخشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان مشارکت کارکنان پرستاری در تصمیم گیری های مدیریتی می باشد.
مطالعه مقطعی توصیفی- حاضر در میان کارکنان پرستاری بیمارستانهای آموزشی شهر رشت از مرداد تا مهر سال 89اجرا شده است.193 نفر با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند، از این تعداد پرسشنامه توزیع شده 99 پرسشنامه توسط افراد تکمیل و بازگردانده شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و مشارکت درفعالیت های تصمیم گیری (Participation in Decision-making activities Questionnaire) (PDAQ) جمع آوری شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آماری توصیفی و آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون وT مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) تحلیل گردیدند.
نمره مشارکت در تصمیم گیری های مدیریتی بالاتر از میانگین بود و آزمون های آماری رابطه معنی داری را میان نمرات مشارکت در تصمیم گیری مدیریتی در حیطه های مطرح کردن و شفاف سازی موضوع (02/0>P) و پیشنهاد و ارزیابی روش های ممکن (04/0>P) و متعیر های نوبت کاری نشان داد. به علاوه ازمون پیرسون نشان داد که بین سن و مشارکت در تصمیم گیری فقط در حیطه مطرح کردن و شفاف سازی موضوع ارتباط معنی دار وجود دارد (04/0>P). ار تباط بین سایر متغیر های دموگرافیک و میزان مشارکت در هر سه حیطه تصمیم گیری های مدیریتی معنی دار نبود.
نتایج بدست آمده بیانگر این می باشد که میزان مشارکت پرستاران در تصمیم گیری های مدیریتی اندکی بالا تر از نمره میانگین می باشد و با توجه به این که پرستاران اکثریت افراد مشارکت کننده در مراقبت را تشکیل می دهند، مشارکت انان در تصمیم گیری های مدیریتی می تواند مفید واقع شود