جریان انرژی و پتانسیل گرمایش جهانی در مزارع ذرت دانه ای (شهرستان گرگان)

این مطالعه جهت بررسی انرژی و پتانسیل گرمایش جهانیGWP)) مزارع ذرت دانه ای در شهرستان گرگان انجام گردید. داده-های مورد نیاز از سه روش کاشت مرسوم (کشت بهاره، کشت تابستانه در بقایای گندم و کشت تابستانه بدون بقایای گندم پس از آتش زدن بقایای گندم) از طریق پرسشنامه از کشاورزان تهیه شد. پس از آن داده های مورد نیاز در سه بخش مصرف سوخت، سوخت مصرفی و پتانسیل گرمایش جهانی ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای بر مبنای معادل دی اکسید کربن محاسبه گردید. نتایج نشان داد که میزان انرژی ورودی در کشت بهاره، کشت تابستانه در بقایای گندم و کشت تابستانه بدون بقایای گندم به ترتیب برابر 5/26367، 2/37845 و 2/27783 مگاژول در هکتار بود. در هر سه روش کشت بیشترین مصرف انرژی ورودی مربوط به کود نیتروژن و سوخت برای عملیات زراعی بود همچنین کمترین پتانسیل گرمایش جهانیGWP)) از کشت بهاره به میزان 2349 کیلوگرم معادل CO2 در هکتار به دست آمد. بنابراین کشت بهاره ذرت دانه ای دارای اثرات زیست محیطی کمتری است با توجه به نتایج به دست آمده استفاده از هیبریدهای پرمحصول، مدیریت بقایای گندم و کود نیتروژن در کشت ذرت جهت بالا بردن بهره وری انرژی و کاهش اثرات زیست محیطی مصرف نهاده ها الزامی است