تاثیر اختلال عمل کرد کلیه بر سطح سرمی تومور مارکرهای CA15-3، AFP، CA19-9 و CEA

از آنجایی که نارسایی کلیه موجب کاهش دفع تومور مارکرها می شود استفاده از این مارکرها در پیگیری و درمان سرطان در بیماران همودیالیزی ویا با نارسایی کلیه محل بحث میباشد. هدف این مطالعه بررسی میزان تفاوت مقدار سرمی مارکرهای CA15-3، AFP، CA19-9 و CEA در بیماران با اختلال کارکرد کلیوی می باشد.
تعداد 100 نفر از مراجعه کننده گان به آزمایشگاه بیمارستانهای امام رضا (ع) و امیرالمومنین(ع) تبریز از تیرماه 1389 تا آبان ماه 90 جهت مطالعه انتخاب گردیدند. افراد به 3 گروه، سالم، دیالیزی و بیماران با نارسایی کلیوی ولی غیردیالیزی تقسیم شدند، دسته اخیر مجددا براساس کلیرانس کراتینین به سه زیر گروه مجزا گروه بندی و آزمایشات بر روی آنهاانجام گرفت. ارتباط معناداری بین گروه های مختلف در سطح سرمی مارکرهای CEA (99/0P=) و CA19-9 (29/0P=) دیده نشد. از لحاظ سطح سرمی در مارکرهای AFP (001/0P=) و CA15-3 (001/0P=) ارتباط معناداری مشاهده میشود. همبستگی بین کلیرانس کراتینین و مقدار CEA (625/0P= و 05/0 r=) وجود داشت که معنادار نبود.ولی همبستگی بین کلیرانس کراتینین و AFP - 001/0P= و 53/0 r= و بین کلیرانس کراتینین و CA19-9 (089/0P= و 171/0 r=) وبین کلیرانس کراتینین و CA15-3 (001/0P= و 412/0 r=) ارتباط معنادار بدست آمد. با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می رسد که در بکار بردن تومور مارکرها در بیماران با اختلال کارکرد کلیوی باید احتیاط ویژه ای صورت پذیرد.