تدوین و تبیین مدل رابطه ی کفیت گزارشگری مالی عدم تقارن اطلاعاتی و کارایی سرمایه گذاری در سطح شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر کیفیت گزارشگری مالی بر کارایی سرمایه گذاری در سطح شرکت با در نظر گرفتن اثر متغیر میانجی عدم تقارن اطلاعاتی و تاثیر متغیر های کنترل (اهرم مالی، صنعت،اندازه شرکت، دوره پذیرش در بورس،اندازه حسابرس، وجه نقد عملیاتی وساختار مالکیت) در قالب روش آزمون نقش متغیر میانجی از طریق مدل های رگرسیون چندگانه مبتنی بر داده های تابلوئی انجام شده است. آزمون های انجام شده در خصوص داده های 127 شرکت در طول سال های 1381 الی 1388 (1016 سال- شرکت) نشان می دهد که کیفیت گزارشگری مالی با عدم تقارن اطلاعاتی دارای رابطه معکوس و معنادار بوده و عدم تقارن اطلاعاتی باکارایی سرمایه گذاری در سطح شرکت رابطه معکوس ومعنادار دارد. ضمنا کیفیت گزارشگری مالی بصورت مستقیم و غیر مستقیم با تاثیر جزئی متغیر میانجی (عدم تقارن اطلاعاتی) با کارایی سرمایه گذاری در سطح شرکت رابطه مستقیم و معنادار دارد. متغیراهرم مالی و صنعت با کیفیت گزارشگری مالی، اندازه حسابرس، دور پذیرش در بورس، وجه نقد عملیاتی، با کارایی سرمایه گذاری در سطح شرکت و اهرم مالی با عدم تقارن اطلاعاتی دارای رابطه معنادار بوده اند.