رابطه ویژگی های شخصیتی و استرس شغلی در پرستاران

پرستاری یکی از حرفه های پر استرس است و استرس شغلی به چالشی برای حرفه پرستاری مبدل شده است. استرس شغلی منجر به کاهش خلاقیت، ناخشنودی شغلی، احساس بی کفایتی، افسردگی و کاهش کیفیت مراقبت های پرستاری می شود. پژوهش حاضر به منظور بررسی ارتباط بین ویژگی های شخصیتی و استرس شغلی کادر درمانی شاغل در بیمارستان امام خمینی سقز صورت گرفته است.
در این مطالعه توصیفی به روش همبستگی، 115 نفر از پرستاران بیمارستان امام خمینی سقز در سال 1391 به روش سرشماری و پرسشنامه ویژگی های شخصیتی نئو جمع آوری و با (ENSS) انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های استرس شغلی و روش های آماری توصیفی، آزمون تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون در سطح معنی دار PASW استفاده از نرم افزار تجریه و تحلیل شدند. p≤0/05 64 %) زن بودند. میانگین و انحراف معیار سن شرکت کنندگان در / 35 %) پرستاران مورد مطالعه مرد و 74 نفر (3 / 41 نفر (7 وجود (p=0/ و 01 R=0/ 31 سال بود. در مطالعه فعلی بین استرس شغلی و روان رنجورخویی رابطه مستقیم و معنادار (38 /9±6/ مطالعه 6 داشت. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیر روان رنجورخویی پیش بینی کننده خوبی برای استرس شغلی است.
بین روان رنجورخویی و استرس شغلی ارتباط وجود دارد و توجه به روان رنجورخویی به عنوان یک عامل پیش بینی کننده استرس شغلی در پرستاران ضروری می باشد