اثربخشی شناخت-رفتار درمانگری سالمندی (CBTO) بر مولفه های سلامت عمومی مبتلایان به بیماری پارکینسون (PD)

بیماری پارکینسون نوعی اختلال تحلیل برنده سیستم عصبی مرکزی در سالمند است و پژوهش حاضر با هدف اثربخشی شناخت-رفتار درمانگری بر مولفه های سلامت عمومی سالمندان مبتلا به بیماری پارکینسون بود.

در این مطالعه روش پژوهش به صورت نیمه-آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه از جامعه آماری سالمندان مبتلا به پارکینسون در نظر گرفته شد، نمونه های پژوهش شامل 40 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و با روش تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایشی تحت درمان شناختی-رفتاری سالمندی در 10 جلسه قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه سلامت عمومی GHQ-28 بود که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون اجرا گردید.

نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان شناختی رفتاری موجب بهبود مولفه های سلامت عمومی در گروه آزمایش شده است (p<0/01).

شناخت-رفتار درمانگری سالمندی موجب بهبود کلیه مولفه های سلامت عمومی بیماران مبتلا به پارکینسون می شود. بنابراین این روش را می توان در بیمارستان ها و آسایشگاه ها به عنوان یک درمان تکمیلی به کاربست. بنابراین ارائه درمان شناختی رفتاری در کنار سایر مداخلات پزشکی به عنوان بخشی از درمان و مراقبت به سالمندان مبتلا به پارکینسون توصیه می گردد.