برازش مدل های مختلف منحنی مشخصه آب خاک بر داده های تجربی در کلاس های بافتی متفاوت استان گیلان

برای رشد گیاهان علاوه بر مقدار آب، پتانسیل ماتریک آب خاک نیز دارای اهمیت است. رابطه بین آن دو با عنوان منحنی مشخصه آب خاک بیان می شود. مدل های بسیاری برای توصیف منحنی مشخصه آب خاک و برازش بر داده های تجربی ارائه شده است اما به ندرت توانایی برازش آن ها در خاک های مختلف بررسی شده است. در این پژوهش 75 نمونه خاک سطحی و زیرسطحی از استان گیلان به صورت دست خورده و دست نخورده جمع آوری و بعد از تعیین بافت، به گروه های بافتی تفکیک شدند. مقدار رطوبت در 12 پتانسیل ماتریک مختلف اندازه گیری شد. تعداد 13 مدل معروف و پرکاربرد منحنی مشخصه آب خاک بر داده های تجربی برازش داده شدند. دقیق ترین مدل یک بار برای کل داده ها، یک بار برای هر گروه بافتی و یک بار هم برای هر کلاس بافتی به تفکیک بر اساس معیارهای ریشه میانگین مربعات خطا، ضریب تبیین و میانگین خطا انتخاب شدند. در بین مدل ها مدل بروکس- کوری، کازوگی و گاردنر کمترین دقت را داشتند. این نتایج نشان داد که مدل های دکستر و فردلاند- زینگ با توجه به برتری نسبی در دقت پیش بینی در هرسه گروه کل داده ها، گروه های بافتی و در بیشتر کلاس های بافتی نسبت به مدل رایج ون گنوختن برای خاک های استان گیلان ارجح هستند. چون تفاوت معنی داری بین دو مدل دکستر و فردلاند- زینگ از نظر برازش انها بر داده های تجربی با توجه به مقادیر ریشه میانگین مربعات خطا و ضریب تبیین وجود نداشت، مدل دکستر نسبت به دیگر مدل ها به علت ساد گی شکل معادله برای استان گیلان توصیه می شود.