بررسی کاربرد واژگان فارسی در متن سفرنامه ابن بطوطه

زبان و فرهنگ ایرانی از دیرباز در زبان و ادبیات عربی تاثیرگذار بوده است. در دوره مغول نیز این تاثیرگذاری، به ویژه در متون تاریخی و علمی همچون سفرنامه ها استمرار داشته است. تاثیر زبان فارسی و فرهنگ ایرانی در سفرنامه ابن بطوطه به عنوان یکی از مهم ترین آثار عربی به جای مانده از قرن هشتم کاملا مشهود است. تاثیرگذاری مزبور در حوزه واژه های معرب قابل توجه است. بررسی میزان و نوع واژه های فارسی به کار رفته در این سفرنامه، موضوعی است که نگارندگان این مقاله از رهگذر روش تحلیل فنی، لغوی و آماری بدان پرداخته اند. این مقاله نشان می دهد که با توجه به میزان کاربرد واژگان و نوع آنها کدام جنبه از فرهنگ و تمدن ایرانی بر زبان و ادبیات عربی تاثیر بیشتری گذاشته است. با بررسی این واژگان در سفرنامه ابن بطوطه روشن شد که بیشترین کاربرد را واژگان ادوات، وسایل و ظروف به خود اختصاص داده اند؛ از نظر لفظی، بیشتر واژگان ساده و به دور از پیچیدگی لفظی است و حدود یک سوم آنها از واژه های ترکیبی و پسونددار می باشد.