سنتز پوشش سیلیسی آبگریز بر روی شیشه به روش سل- ژل و بررسی تاثیر اکسید نقره بر روی تغییرات ترشوندگی آن

رفتار تر شوندگی سطوح جامد یک مساله اساسی در علم و مهندسی و هم در زندگی روزمره به شمار می رود. علاوه بر این کنترل قابلیت تر شوندگی مواد حالت جامد یک مساله اساسی در مهندسی سطح می باشد. سطوح آبگریز با زاویه تماس بالاتر از ̊90 به دلیل خواص خود تمیز شونده علاقه زیادی را هم در علم و صنعت ایجاد کرده است. در تحقیق حاضر، با استفاده از روش سل-ژل پوشش سیلیسی آبگریز شفاف با پایه تترا اتوکسی سیلان (TEOS) بر روی زیر لایه شیشه ایجاد شد و پوشش دهی با استفاده از روش غوطه وری انجام گرفت. برای تهیه سل از TEOS، اتانول، PTES و هیدروکسید آمونیوم استفاده شد. تاثیر موادی نظیر اکسید نقره بر روی آبگریزی پوشش ایجاد شده مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی پوشش ایجاد شده با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM)، پراش اشعه ایکس (XRD)، طیف سنجی مادون قرمز فوریه(FTIR)، اندازه گیری زاویه تماس(CA) و میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM)انجام گرفت. نتایج نشان داد که در نسبت PTES/TEOS=1 آبگریزی مناسبی در نمونه پوشش داده شده بدون اکسید نقره نسبت به نمونه دارای اکسید نقره می باشد و زاویه تماس برابر با 124 به دست آمد.