تاثیر تمرین مقاومتی با شدت متوسط بر تغییرات ظرفیت آنتی اکسیدان تام پلاسما و عوامل التهاب در مردان سالم

بهبود وضعیت آنتی اکسیدان بدن و کاهش غلظت فاکتورهای التهابی از طریق فعالیت بدنی و ورزش همواره مورد توجه محققین بوده است. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثرات تمرینات مقاومتی با شدت متوسط بر فعالیت آنزیم کراتین کیناز (CK)، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما (TAC)، و تغییرات سطوح استراحتی اینترلوکین-6 (IL-6) و اینترلوکین -1 بتا (IL-1β) انجام شد.
به این منظور تعداد 20 آزمودنی مرد سالم به طور داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت نموده و به طور تصادفی در دو گروه مقاومتی و کنترل قرار گرفتند. نمونه گیری خونی در دو مرحله پیش آزمون- پس آزمون گرفته شد و فعالیت آنزیم CK، تغییرات TAC، IL-6 و IL-1β اندازه گیری شدند. برنامه تمرینات مقاومتی به صورت سه جلسه در هفته و یک روز در میان به مدت هشت هفته با شدت 70-65 درصد یک تکرار بیشینه (1RM) در هشت حرکت انجام شد.
نتایج نشان داد در تعامل گروه × زمان در هیچکدام از متغیرها یعنی کراتین کیناز (321/0 P=)، ظرفیت آنتی اکسیدان پلاسمایی (523/0P=)، اینترلوکین-6 (085/0P=) و اینترلوکین-1 بتا (11/0 P=) تفاوت معنی داری بین دو گروه مقاومتی و کنترل بعد از هشت هفته تمرین مشاهده نشد. هر چند مقدار کراتین کیناز و ظرفیت آنتی اکسیدان پلاسمایی افزایش غیر معنی داری نسبت به پیش آزمون نشان دادند.
تمرینات مقاومتی با شدت متوسط به مدت هشت هفته تاثیر معنی داری بر ظرفیت آنتی اکسیدان پلاسمایی را در مقابل تهاجم رادیکال های آزاد ندارد و موجب تغییری در عوامل التهاب نمی شود. با وجود این، چنین پروتکل تمرین مقاومتی موجب تغییرات شاخص فشار اکسیداتیو و افزایش سطوح استراحتی سایتوکاین های پیش التهابی مانند اینترلوکین-6 و اینترلوکین-1 بتا نیز نمی شود.