واژه «مهدی» و جایگاه آن در کتاب و سنت، از نگاه اسلام شناسان غربی

مباحث مربوط به «مهدی موعود علیه السلام» همواره مورد توجه اندیشمندان مسلمان بوده است. به موازات تلاش های صورت گرفته در تبیین صحیح آموزه های مهدوی، اسلام شناسان غربی هم از این موضوع غافل نمانده، در این مورد به اظهار نظر پرداخته اند. اما بیش تر این نظرات، سهوا و یا بعمد، از حقیقت مهدویت فاصله گرفته است. این امر، همت مضاعف مدافعان حریم امامت را در پاسخ گویی به شبهات مطرح شده، طلب می کند. مقاله پیش رو، کوشیده است با بررسی و نقد برخی اظهارات اسلام شناسان غربی که در دایرهالمعارف های معتبر درج گردیده، در جهت رفع ابهامات و تصحیح نگرش های آنان در موضوع مهدویت، اقدام نماید. علت اصلی انتخاب دایرهالمعارف ها را نیز می توان در شهرت علمی و گستردگی مراجعات اهل تحقیق به مقالات آن دانست. از این رو، با انتخاب شش مدخل از چهار دایرهالمعارف معروف1؛[1] واژه مهدی از نگاه اسلام شناسان غربی و همچنین جایگاه این واژه در کتاب و سنت، از منظر آنان مورد بررسی قرار گرفته است.