مقایسه تاثیر دوز اکسی توسین در القای زایمان بر پیامدهای زایمانی: یک گزارش کوتاه

اکسی توسین با هدف القا و یا تقویت زایمان یکی از شایع ترین داروهای مورد استفاده در مامایی است. مطالعات اخیر نشان می دهند که اکسی توسین در بیش از 50% خانم های در حال زایمان استفاده می شود. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر روش های درمانی اکسی توسین با دوزهای کم و زیاد بر پیامدهای زایمانی بود.
این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی یک سو کور روی 120 زن حامله که اندیکاسیون القای زایمان داشتند انجام گرفت. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه 60 نفره با دوز بالا (6 میلی واحد در دقیقه) و دوز پایین (5/2 میلی واحد در دقیقه) جهت القای زایمان تقسیم شدند. دو گروه از لحاظ زمان زایمان، نوع زایمان و پیامد آن بر روی مادر و نوزاد و همچنین، میزان رضایت مادران از روند زایمانی مورد مقایسه قرار گرفتند. برای مقایسه دو گروه در متغیرهای کمی از آزمون t مستقل و در متغیرهای کیفی از آزمون مجذور کای استفاده شد.
میانگین و انحراف معیار مدت زمان مرحله اول زایمان در گروه با دوز کم 57/61 ± 21/189 دقیقه و در گروه با دوز بالا 53/38 ± 72/125 دقیقه بود (001/0> p). همچنین، میزان رضایت زنان از روند زایمان در گروه با دوز بالا بیشتر از گروه با دوز پایین بود. به طوری که 37 نفر (7/61%) در گروه با دوز بالا در مقابل 17 نفر (3/28%) در گروه با دوز پایین از روند زایمان راضی بودند (002/0= p).
در مجموع با توجه به این که در حال حاضر در حیطه مامایی تمایل زیادی به کاهش زمان زایمان و به دنبال آن کاهش موارد سزارین وجود دارد و با توجه به نتایج مطالعه حاضر و مقایسه با مطالعات قبلی به نظر می رسد روش تجویز اکسی توسین با دوز بالا می تواند باعث کوتاه شدن مدت زایمان و مدت فاز فعال شود بدون آن که اثرات منفی بر نوزاد داشته باشد.