تاثیرات سن و جنسیت بر حافظه آینده نگر زمان-محور

هدف این مطالعه، بررسی اثر سن و جنس بر حافظه آینده نگر زمان محور (TBPM) است.
با استفاده از روش پس رویدادی و نمونه گیری هدفمند، 100 شرکت کننده که 50 نفر آنها 65 ساله به بالا (25 زن و 25 مرد) با مدرک تحصیلی دیپلم و کارشناسی بودند و سازمان بازنشستگان تهران آنها را معرفی کرده بود و 50 دانشجوی کارشناسی دانشگاه خوارزمی تهران (25 دختر و 25 پسر) انتخاب شدند. برای ارزیابی حافظه آینده نگر زمان محور از نرم افزار DMDXاستفاده شد. آزمودنی ها برای انجام تکالیف PM می بایست در هر پنج دقیقه هم زمان با پاسخ گویی به سوالات چند گزینه ای اطلاعات عمومی، یکی از دو کلید یک یا دو را کلیک کنند. داده ها به وسیله واریانس دوراهه (ANOVA دوراهه) تجزیه و تحلیل شدند.
مردان و جوانان بهتر از زنان و سالمندان تکالیف را انجام دادند و بین سن و جنسیت در زمینه انجام تکالیف PM تعامل معناداری وجود داشت (مردان با افزایش سن کاهش بیشتری در عملکرد تکالیف PM نشان دادند). خطای PM زنان و همچنین خطای RM سالمندان نسبت به جوانان بیشتر بود.
عملکرد لوب فرونتال و لوب تمپورال، هوش بهر و به خصوص سرعت پردازش تاثیر بسزایی بر حافظه آینده نگر زمان محور دارد. این عملکردها کاملا متاثر از سن هستند. حافظه فعال، درک سازمانی و سرعت پردازش مردان بهتر از زنان بود که این مسئله می تواند تفاوت های جنسیتی را در عملکرد حافظه آینده نگر زمان محور تبیین کند.