اثرات مدل سازی کوله ها و مفاصل پلاستیک پایه ها در رفتار لرز های پلهای بتنی

تحلیل رفتار لرزه ای و مدل سازی پل ها معمولا با استفاده از فرضیات ساده کننده و به منظور سهولت در تحلیلها انجام می شود. این ساده سازی ها ممکن است باعث ایجاد تغییرات عمده در پیش بینی رفتار لرزه ای پل ها شود. از موارد مهم در این زمینه نحوه مدلسازی کوله ها و اختصاص مفاصل پلاستیک پایه ها است. استفاده از مدلهای ساده، غلتکی و کامل کوله در پلها و نیز نحوه تعریف انواع مفاصل پلاستیک پایه ها همواره در طراحی و بررسی رفتار لرزه ای پلها حائز اهمیت بوده است. با توجه به گستردگی ساخت و ساز پلهای بتنی با دهانه های ساده و دال یکپارچه در کشور و نیز روش های مختلف طراحی و تحلیل پلهای بتنی، بنابراین در این پژوهش اثر سه نوع مختلف کوله و انواع مفاصل پلاستیک و نحوه مدلسازی سایر اجزا مربوط به شش مدل از پلهای بتنی موجود با ارتفاع و طول متفاوت بررسی شده است. برای بررسی این اثرات از نتایج تحلیلهای مودال و استاتیکی غیرخطی و روش طیف ظرفیت ATC- 40 استفاده شده است. نتایج تحلیلها به صورت مودهای ارتعاشی، بیشینه برش پایه و نقطه عملکرد در دو جهت طولی و عرضی و راستای o45 نسبت به جهت طولی پلها ارایه شده اند. برای پلهایی با طول کلی حداکثر 80 متر اختلاف زیادی بین مقادیرزمانهای تناوب ارتعاشی، بیشینه برش پایه و نقاط عملکردی پل به دست آمده و بنابراین در تحلیل رفتار لرزه ای این پلها چشم پوشی از رفتار غیرخطی اجزای کوله ها موجب ایجاد خطاهای عمده در نتایج تحلیل شده است. در پلهای بلند با طول کلی حداقل 120متر پاسخ ها با مدلهای مختلف اجزای پلها تقریبا مشابه هستند. با توجه به اینکه پلهای مورد مطالعه از پلهای موجود و رایج در کشور هستند بنابراین نتایج به دست آمده برای کاربرد در طراحی، مدلسازی و ارزیابی لرزه ای پلهای با دهانه های ساده و دال یکپارچه مورد استفاده خواهند بود.