تعیین کارآیی اقتصادی بخش C.C.U بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران با استفاده از دو روش تحلیل مرزی تصادفی (SFA) و تحلیل فراگیر داده ها (DEA) در طی سال های 1388 -1385

حجم هزینه های عملیاتی بیمارستان و عدم کارآیی کافی نظام بهداشت و درمان، موجب برانگیختن سوالاتی در زمینه چگونگی صرف منابع توسط بیمارستان می گردد. بخش های CCU در کاهش مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی تاثیر فراوان دارند. از سوی دیگر این بخش های مراقبت ویژه، به علت حجم مراقبت و تنوع تجهیزات مدرن و پیشرفته در آن، از بخش های مطرح بیمارستان می باشند.
این یک مطالعه توصیفی- تحلیلی و به صورت گذشته نگر بود. جامعه پژوهش، تمام بیمارستان های دارای بخش CCU زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی تهران بود. ابتدا در روش تحلیل مرزی تصادفی، داده ها وارد نرم افزار Frontier4.1 شد و پس از تخمین تابع تولید و هزینه، میزان کارآیی اقتصادی از این روش محاسبه گردید. سپس داده ها وارد نرم افزار Deap2.1 شد و کارآیی اقتصادی از روش تحلیل فراگیر داده ها محاسبه شد. کارآیی های اقتصادی به دست آمده از این دو روش به کمک نرم افزار SPSS با یکدیگر مقایسه شدند و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
میانگین کارآیی اقتصادی بخش های CCU در طی چهار سال 1388 -1385، در روش تحلیل مرزی تصادفی، 59/0(با انحراف معیار 15/0) و در روش تحلیل فراگیر داده ها، 95/0 (با انحراف معیار 063/0) به دست آمد. کارآیی اقتصادی محاسبه شده از روش تحلیل فراگیر داده ها بزرگ تر از کارآیی اقتصادی به دست آمده از روش تحلیل مرزی تصادفی بود و بر اساس تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS 13.0 اختلاف کارآیی اقتصادی بر اساس دو روش امتیازدهی تحلیل مرزی تصادفی و تحلیل فراگیر داده ها با هم اختلاف معنادار داشت (0001/0> P).
این دو روش در مورد اندازه گیری کارآیی الزاما نتایج مشابهی را به بار نمی آورند و بزرگ تر بودن کارآیی در یکی از این رهیافت ها در همه انواع فعالیت ها و نمونه ها الزاما پایدار نیست.