ارزیابی تنوع گونه های درختی و درختچه ای و اثر آن در مدیریت پایداری جنگل (بررسی موردی: بخش پاتم جنگل خیرود)

بهره وری مستمر از منابع و مدیریت پایدار آنها امروزه در راس هدف های اجرایی طرح های جنگلداری قرار دارد. هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی پایداری جنگل با بهره گیری از تنوع گونه ای در جنگل بهره برداری شده و بهره برداری نشده توسط اطلاعات بدست آمده از قطعه های نمونه 10 آری متداول در طرح های جنگلداری می باشد. این پژوهش در جامعه بلوط - ممرزستان بخش پاتم در جنگل آموزشی و پژوهشی خیرود انجام گرفته است. بخشی از جامعه یاد شده که در پارسل های 115 و 117 قرار دارد و در آن عملیات بهره برداری صورت می گیرد، به عنوان منطقه بهره برداری شده و بخشی که در قسمت های پرشیب پارسل 107 قرار دارد، به عنوان منطقه بهره برداری نشده در نظر گرفته شد. سپس شبکه آماربرداری به ابعاد 75×100 متر طراحی شد و 40 قطعه نمونه در منطقه بهره برداری نشده و 39 قطعه نمونه در منطقه بهره برداری شده پیاده شد. در هر قطعه نمونه، گونه و قطر برابر سینه کلیه پایه های درختی و گونه و دو قطر عمود بر هم گونه های درختچه ای ثبت شد. در این تحقیق، علاوه بر محاسبه غنا با بهره گیری از شاخص های شمار گونه و مارگالف، سه معیار ناهمگنی (سیمپسون، شاخص هیل و شانون - وینر) و دو معیار یکنواختی (سیمپسون و اسمیت و ویلسون) نیز با بهره گیری از نرم افزار Ecological Methodology محاسبه شد. نتایج بدست آمده نشان داد، از میان شاخص های غنا، شمار گونه و شاخص مارگالف به طور معنی داری در منطقه بهره برداری نشده بیشتر بودند. میزان شاخص های یکنواختی سیمپسون و اسمیت و ویلسون نیز در منطقه بهره برداری نشده بیشتر بوده و اختلاف بین دو منطقه معنی دار می باشد. همه شاخص های ناهمگنی نیز در منطقه بهره برداری نشده به طور معنی داری بزرگتر بودند. در اشکوب درختچه ای، میزان شمار گونه و همچنین شاخص های ناهمگنی در منطقه بهره برداری شده بیشتر می باشد.