مقایسه اثر دوختن و ندوختن زیر جلد در ایجاد عوارض زخم بعد از جراحی های هیپ در بیمارستان سینا طی سال-های 1390 تا 1392

اغلب توصیه می شود که پس از انجام عمل اصلی و دوختن فاشیا، زیر جلد با نخ های قابل جذب ترمیم می شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه پیامدهای حاصل از جراحی های هیپ همراه با بخیه زیر جلدی با مواردی که از ترمیم زیر جلد صرف نظر شده انجام می شود.
این مطالعه به شیوه کارآزمایی تصادفی بالینی یک سو کور طی 2 سال (1390 تا 1392) بر روی کلیه بیماران کاندید عمل جراحی هیپ مراجعه کننده به بیمارستان سینا که نیازی به باز گذاشتن زخم و ترمیم ثانویه آن نداشتند، انجام شده و مواردی که گرافت و فلاپ پوستی و یا عضلانی پوستی مورد نیاز نبود، وارد مطالعه شدند. بیماران با استفاده از جدول اعداد تصادفی به دو گروه اصلی تقسیم شدند. در یک گروه فاشیا و زیر جلد دوخته شد و سپس پوست با نخ نایلون بخیه زده شد (48 = N). در گروه دوم تنها پوست و فاشیا دوخته شد (52 = N). بیماران در هفته 1 و 2 و ماه 1 و 3 از نظر عوارض احتمالی (عفونت، بازشدن زخم، واکنش جلدی، نکروز لبه های پوست و تجمع مایع زیر جلدی) مورد بررسی قرار گرفتند.
میانگین مدت زمان عمل جراحی در گروه با بخیه زیرجلدی بیشتر از گروه بدون بخیه زیر جلدی بوده است (095/15 ± 04/113) در برابر 776/14±38/105 دقیقه، 012/0 = P. در مورد سایر عوارض مثل نکروز لبه پوست، باز شدن زخم، تجمع مایع زیر جلد تفاوت معنی داری بین دو گروه نبود.
در نهایت اینکه استفاده از بخیه زیرجلدی نه تنها در کاهش عوارض زخم بعد از برش جراحی تاثیر قابل ملاحظه ای ندارد بلکه موجب افزایش مدت زمان عمل جراحی نیز می شود.