بررسی تغییرات پارامترهای ساژیتال ستون فقرات و اسپاینوپلویک طی رشد کودک

با رشد کودک و تکامل حرکتی و راه رفتن روی دو پا و بعد از آن تغییراتی در وضعیت پارامترهای موضعی ساژیتال ستون فقرات از قبیل کیفوز توراسیک، لوردوز لومبار، تیلت لگن و پارامترهای اسپاینوپلویک رخ می دهد که همواره برای رسیدن به بالانس کلی با هم در تعادل هستند. دانستن این تغییرات به طراحی قبل از عمل جراحی فیوژن ستون فقرات و شاید به فهم پاتوژنز بعضی از بیماری ها و دفورمیتی های ستون فقرات کمک کند. این مطالعه برای اولین بار به بررسی تغییرات این پارامترها با رشد در گروهی ازکودکان 8 تا 19 ساله ایرانی می پردازد.
نمونه های این مطالعه 9 دانش آموز نرمال ایرانی (50 پسر و 48 دختر) در محدوده سنی 8-19 سال بودند. پس از معاینه و شرح حال رادیوگرافی نیمرخ ایستاده ستون فقرات در بیمارستان شفا یحیائیان انجام شد و هشت پارامتر (کیفوز توراسیک، لوردوز لومبار، تیلت توراسیک و لومبار، بالانس ساژیتال، ساکرال اسلوپ، پلویک تیلت، پلویک اینسیدانس) اندازه گیری و بررسی شدند. داده ها با استفاده از میانگین و انحراف معیار و فراوانی ها و درصدها توصیف شدند. سپس گروه های سنی مختلف با هم مقایسه شدند. برای مقایسه میانگین ها در گروه ها از آزمون ANOVA و برای بررسی میانگین ها بین دو گروه از آزمون دانکن استفاده شد. سطح معنی داری تمام آزمون ها 05/0 در نظر گرفته شد.
98 فرد با میانگین سنی 9/2 ± 6/13 بررسی شدند (با دامنه 8 تا 19 سال). بالاترین مقدار TK در گروه سنی 14-16 ساله با متوسط 8/40 درجه به دست آمد. این مقدار با TK گروه سنی 8-10 سال اختلاف معنی دار داشت.
سن همبستگی مثبت و معنی دار با کیفوز توراسیک داشت. ولی با سایر صفات همبستگی معنی دار نشان نداد. به عبارت دیگر بعد از سن هشت سالگی تغییر معنی داری در پارامترهای ساژیتال ستون فقرات و لگن رخ نمی-دهد، بجز کیفوز توراسیک که با افزایش سن بیشتر می شود. بنابراین در تصمیم گیری برای درمان دفورمیتی ها و نیز اعاده زوایای نرمال حین اصلاح جراحی باید به این تفاوت با توجه به سن کودک توجه شود.