بررسی کیفیت زندگی سالمندان مقیم منزل و سرای سالمندان ساری

امروزه کیفیت زندگی به عنوان سطح وسیع تری از سلامتی مطرح شده است. با توجه به افرایش جمعیت سالمندان و تاثیر بسترهای فیزیکی و اجتماعی بر سلامت آنان، هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه کیفیت زندگی سالمندان در منزل و سرای سالمندان شهرستان ساری جهت برنامه ریزی برای آنان بود.
تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی بود که در شهرستان ساری در سال 1384 انجام شد. سالمندان منازل شهری و روستایی (93 نفر) به صورت تصادفی طبقه ای و تمام سالمندان مقیم در سرای سالمندی (60 نفر) انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات از طریق پرسش نامه استاندارد بررسی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (36-SF) گردآوری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری t، Chi-square و همبستگی استفاده شد.
از بین مولفه های هشت گانه مقایسه شده در دو گروه از سالمندان، کیفیت زندگی سالمندان در منزل بالاتر از کیفیت زندگی سالمندان مقیم در سرای سالمندان بود (05/0 > P). همچنین بین سن و نمرات سلامت جسمی و روانی ارتباط معنی داری وجود داشت و مردان وضعیت بهتری نسبت به زنان گزارش کردند.
کیفیت زندگی در سالمندان مقیم در سرای سالمندان پایین تر از کیفیت زندگی سالمندان در منزل بود. نتایج مطالعه، راهنمایی برای مراقبین سالمندان است که به تطابق آن ها با جایگاه زیست محیطی سالمندان کمک می کند و بر نیاز به یک محیط دوستانه و گسترش برنامه ریزی های اجتماعی برای سالمندان تاکید دارد.