بررسی وضعیت شادکامی و ارتباط آن با برخی از عوامل جمعیت شناختی در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران، 1389

در مفهوم شادی حداقل سه جزء اساسی عاطفی،اجتماعی و شناختی وجود دارد.جزء عاطفی باعث حالات هیجانی مثبت، جزء اجتماعی منجر به روابط اجتماعی گسترده و مثبت با دیگران و جزء شناختی موجب برخورداری از تفکری می شود که وقایع روزمره را با خوش بینی تعبیر و تفسیر می کند.هدف ما تعیین میزان شادکامی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران و بررسی تاثیر عوامل مختلف بر آن می باشد.
در این بررسی که از نوع مقطعی- توصیفی بود٬کلیه دانشجویان پزشکی (356 نفر) که رضایت به همکاری در پر کردن پرسشنامه داشتند، مورد مطالعه قرار گرفتند. یک نسخه از پرسشنامه شادکامی آکسفورد به همراه پرسشنامه جمعیت شناختی در اختیار دانشجویان قرار گرفت. از روش های test–t و ANOVA٬ با استفاده از نسخه هفدهم نرم افزار SPSS جهت تحلیل داده ها استفاده شد.
از 356 نفر، 208 دانشجو پرسشنامه های خود را تحویل دادند. میانگین نمره آزمودنی ها در پرسشنامه شادکامی 232/41 بود. میانگین شادکامی در گروه سنی 22-18 سال 87/42 و در گروه سنی 31-22 سال 79/38 بود که تفاوت معنی داری را نشان می داد (027/0p=). تفاوت در شادکامی دانشجویان مبتلا به بیماری جسمی (06/35) و سالم (9/41) معنی دار بود (039/0p=). بررسی گزاره های عاملی پنج گانه، نشان داد که گزاره (حرمت خود) در رشته پزشکی در دو جنس متفاوت است (005/0=p).
نتایج پژوهش حاضر شادکامی را مرتبط با جنس، وضعیت تاهل، وضعیت سکونت، مقطع تحصیلی نمی داند، هر چند با سن و بیماری جسمی در دانشجویان پزشکی مرتبط است.