روابط آلومتریک به منظور برآورد زیتوده چهار گونه صنوبر در استان چهارمحال و بختیاری

اندوخته شدن کربن در زیتوده گیاهی ساده ترین و به لحاظ اقتصادی عملی ترین راهکار برای کاهش دی اکسید کربن اتمسفری است. تحقیق حاضر در مورد چهار گونه صنوبر کاشته شده در ایستگاه تحقیقات صنوبر بلداجی واقع در استان چهارمحال و بختیاری انجام شده است. این چهار گونه شامل دو گونه بومی استان یعنی Populus alba و P. nigra و دو هیبرید P. alba × P. euphratica و P. euphratica × P. alba هستند. نمونه برداری از درختان به صورت تصادفی به تعداد 10 اصله درخت برای هر گونه (مجموعا 40 اصله) انجام شد. مشخصات درختان سرپا شامل قطر برابر سینه، ارتفاع و قطر تاج اندازه گیری و بعد درختان قطع شدند. اجزای مختلف درخت به تفکیک، خشک و توزین گردیدند. با استفاده از تحلیل رگرسیون غیرخطی، زیتوده اندام های مختلف در مقابل متغیر های مستقل مدل سازی شد. نتایج این تحقیق نشان داد که روابطی قوی برای برآورد میزان زیتوده همه قسمت های درخت در هر یک از گونه ها قابل ایجاد است. در گونه های P. alba و P. alba × P. euphratica به ترتیب متغیر مستقل قطر برابر سینه، در مقابل تمام متغیر های وابسته (با ضریب تبیین 95/0) و تنه اصلی در مقابل پوست تنه اصلی (با ضریب تبیین 86/0)، مدل هایی را با دقت بسیار خوب ارائه نمودند؛ ولی در برابر سایر متغیر های وابسته، مدل هایی با دقت متوسط ارائه گردید. این در حالیست که در گونه های P. nigra و P. euphratica × P. alba، متغیر مستقل قطر برابر سینه، به هیچ وجه روابط خوبی به دلیل چندشاخگی تنه اصلی در ارتفاع برابر سینه ارائه نداد؛ اما برای این دو گونه، روابطی قوی در برآورد زیتوده برای قسمت های مختلف درخت به ویژه قسمت های چوبی بر اساس قطر تاج (با ضریب تبیین 88/0) بدست آمد.