نقش خودکارآمدی تحصیلی و ابعاد اهمالکاری تحصیلی در پیش بینی میزان وابستگی به اینترنت

این مقاله به ارزیابی نقش خودکارآمدی تحصیلی و ابعاد اهمالکاری تحصیلی در پیشبینی میزان وابستگی به اینترنت میپردازد. برای این منظور، در میان دانشجویان دانشکده های علوم رفتاری و فنی مهندسی دانشگاه تهران به عنوان واحد تحلیل این مطالعه، به شیوهی تصادفی خوشهای نمونه گیری انجام شد. در این نمونه گیری 838 نفر (213 پسر و 183 دختر) برای اجرای پیمایش، انتخاب شدند. جهت جمعآوری داده ها از ابزارهای وابستگی به اینترنت دیویس (2331)، خودکارآمدی تحصیلی اون و فرانمن (1388) و اهمالکاری تحصیلی سولومون و راث بلوم) 1388 (استفاده شد. برخی از یافته های توصیفی نشان می دهند که اولویت- های جستجوی اینترنتی دانشجویان به ترتیب، چککردن پست الکترونیک، رفتن به شبکه های اجتماعی و ذخیره اطلاعات، استفاده از سایتهای خبری و رسانهای، چتکردن و موزیک، بازی های اینترنتی، بدون هدف پرسهزدن و سرزدن به سایتهای غیر متعارف بود. همچنین، آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که اهمالکاری در انجام تکالیف و اهمالکاری در آمادهکردن مقاله های پایان ترم با وابستگی به اینترنت رابطه مثبت و معنیدار و با خودکارآمدی تحصیلی رابطه منفی و معنی داری دارند. اهمالکاری در آماده کردن امتحان با وابستگی به اینترنت و خودکارآمدی تحصیلی همبستگی نداشت. اما بین وابستگی به اینترنت و خودکارآمدی تحصیلی رابطه همبستگی منفی مشاهده شد. آزمون رگرسیون گامبهگام نیز نشان داد،خودکارآمدی تحصیلی در پیشبینی میزان وابستگی به اینترنت نقش اصلی را دارد و در گام دوم اهمالکاری در انجام تکالیف توانست نقش معنی داری ایفا کند. بر اساس یافته ها، دانشجویان پسر در مقایسه با دانشجویان دختر وابستگی بیشتری به اینترنت گزارش کردند. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که وابستگی به اینترنت پدیدهای شایع در بین دانشجویان است و پیشنهاد می شود برای افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان برنامه های همکاری جمعی ارائه شود.