جمال زاده، منتقد ادبی (تحلیل نگرش انتقادی جمال زاده در بررسی آثار داستانی معاصر بر اساس نامه ها)

نامه نگاری، در کنار داستان نویسی، سردبیری مجله، ترجمه و نگارش مقاله های پژوهشی و انتقادی، کارنامه ادبی جمال زاده را تشکیل می دهد. تاثیر شیوه داستان نویسی جمال زاده در زبان نامه نگاری و طرح مباحث ادبی به عنوان یکی از مضامین اصلی، نامه های این نویسنده را از جایگاه ادبی ممتازی برخوردار می سازد. از عمده مباحث ادبی می توان به نقد، معرفی داستان هایی اشاره کرد که نویسندگان با انگیزه های مختلف برای جمال زاده ارسال می داشتند. . شیوه انتقادی جمال زاده در این نامه ها امپرسیونیستی (تاثرگرا) و ذوقی است؛ یعنی بر اساس اصول اعتقادی و اولویت های شخصی او صورت گرفته که گاه، با لحنی رسمی و در مقام استاد و پیشکسوت وگاه با لحنی صمیمی و محبت آمیز، در مقام دوست و همکار نوشته شده. در حالت اخیر بیشتر به گپ زدن های انتقادی و گفتگوهای دوستانه بین دو شخص فرهیخته شباهت دارد. موضوع، زبان و شیوه نگارش، مباحث اصلی این نقد هاست. این نامه ها همراه با مقالات انتقادی جمال زاده، تصویر کاملی از او در مقام منتقد ادبی، ارائه می دهد و نشان می دهد اصول اعتقادی جمال زاده در زمینه داستان نویسی و نثر فارسی، از زمان صدور مانیفست ادبی تا سال های پایانی زندگیش، بدون تغییر باقی مانده و همین اصول ثابت، ملاک ارزیابی وی در نقد آثار داستانی نسل نو قرار گرفته است.