ارائه مدل روابط مولفه های تسهیم دانش در موسسات آموزشی با رویکرد مدلسازی ساختاری تفسیری(مطالعه موردی)

امروزه در کشور های مختلف از جمله ایران، مدیران مراکز آموزشی مشتاق به تقویت سیستم تسهیم دانش و مولفه های موثر بر آن می باشند. بر همین اساس، هدف این تحقیق، شناسایی روابط مابین مولفه های موثر در سیستم تسهیم دانش در مراکز آموزشی-پژوهشی و سطح بندی آنها توسط ارائه مدل ارتباطات درونی و نهایتا، ایجاد دیدی جامع تر از روابط درونی مولفه ها می باشد. برای تحقق این هدف از تکنیک مدل سازی ساختاری تفسیری بهره گیری شده است. داده ها از طریق پرسشنامه ای محقق ساخته و از میان30 نفر از اساتید دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به عنوان گروه خبره تحقیق گردآوری شده است. از نتایج اصلی پژوهش، مدلی در چهار سطح تاثیر است که در آن مولفه ها ی: «ارتباط چهره به چهره افراد در اشتراک دانش اثربخش» و «گشودگی و راحتی ارتباطات میان افراد»، با بالاترین سطح تاثیرپذیری و مولفه های: «کانال های ارتباطی مبتنی بر فناوری اطلاعات برای جمع آوری و اشتراک دانش» و «نظام ارزیابی دانش به اشتراک گذاشته شده، و ارائه پاداش متناسب به آن» که دارای شاخص قدرت هدایت قوی ولی وابستگی ضعیف بودند، به عنوان زیرساخت های سیستم شناسایی شده اند. تفسیر مدل روابط مولفه های تسهیم دانش بیانگر آن است که از دیدگاه تحلیل سیستمی، برای بهبود روندهای تسهیم دانشی، بایستی اولویت با تقویت مولفه های بیشتر اثرگذار در سیستم باشد.