بررسی رابطه بین نگرش و رفتار مشارکتی با پلیس و واحدهای تابعه

مسئله اصلی این پژوهش، شناسایی نگرش و رفتار مشارکتی در قبال پلیس و فعالیت های آن و افزایش رفتار مشارکت جویانه و هدف اصلی آن، شناسایی و تبیین عوامل پیش بینی کننده رفتار مشارکتی و راهکارهای ارتقای رفتار مشارکت جویانه با پلیس است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش های کمی جمع آوری داده ها، توصیفی –تحلیلی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در نیم سال اول سال تحصیلی 92-91 تشکیل می دهند. روش نمونه گیری این پژوهش، داوطلبانه و در دسترس بوده است. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش عبارتند از؛ پرسش نامه نگرش نسبت به پلیس و زیر مجموعه های تابعه و پرسش نامه محقق ساخته گرایش نسبت به رفتار مشارکتی با پلیس و زیرمجموعه های تابعه. نتایج نشان داد که 2/49 درصد از شرکت کنندگان نسبت به پلیس راهنمایی و رانندگی، 9/45 درصد نسبت به پلیس 110، 9/27 درصد نسبت به پلیس اطلاعات، 6/24 درصد نسبت به پلیس امنیت عمومی، 6/24 درصد نسبت به پلیس مبارزه با مواد مخدر، 5/11 درصد نسبت به پلیس امنیت اخلاقی و 2/26 درصد از شرکت کنندگان نسبت به پلیس کل (تمامی مجموعه ها با هم) نگرش مثبت دارند. نتایج نشان داد که 6/83 درصد از شرکت کنندگان نسبت به پلیس مبارزه با مواد مخدر، 4/93 درصد نسبت به پلیس امنیت اجتماعی، 82 درصد نسبت به پلیس 110، 7/87 درصد نسبت به پلیس راهنمایی و رانندگی، 3/44 درصد نسبت به پلیس اطلاعات، 1/36 درصد نسبت به پلیس امنیت اخلاقی و 2/85 درصد نسبت به پلیس کل (تمامی زیرمجموعه ها) رفتار مشارکتی مثبت دارند.