مقایسه دو رژیم درمانی آنتی تیموسیت گلوبولین و متیل پردنیزولون به عنوان درمان اولیه در بیماران پیوند کلیه مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه

پیوند کلیه با عوارض متعددی که از جمله پس زدن عضو پیوندی است مواجه می باشد که باید توسط داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی کنترل گردد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر دو دارو آنتی تیموسیت گلوبولین (ATG) و متیل پردنیزولون در بیماران پیوند کلیه در مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه بپردازیم. در این مطالعه توصیفی-تحلیلی بیماران به صورت تصادفی در دو گروه ATG و متیل پردنیزولون قرار گرفتند. در هر دو گروه داروی سیکلوسپورین، پردنیزولون و میکوفنولات موفتیل به صورت ثابت تجویز شد. متیل پردنیزولون با دوز 1 گرم در هروز تا 3 روز و داروی ATG نیز به مدت 14 روز پس از پیوند تجویز شد و سپس درمان با داروی پردنیزولون ادامه یافت. در این مطالعه 49 بیمار در گروه ATG و 50 بیمار در گروه متیل پردنیزولون مورد ارزیابی قرار گرفتند. میانگین میزان فیلتراسیون کلیوی (GFR) و میانگین غلظت کراتینین بیماران در انتهای ماه ششم در گروه ATG و گروه متیل پردنیزولون از لحاظ آماری معنی دار نبود (به ترتیب 07/0 P= و 53/0 P=). همچنین، اختلاف آماری معنی داری بین رد پیوند، بروز دیابت جدید، بروز بدخیمی، گرانولوسیتوپنی و بروز عفونت شدید بین دو گروه دارویی مشاهده نشد. با این حال بروز ترومبوسیتوپنی در گروه ATG به صورت معنی داری بیشتر از گروه متیل پردنیزولون بود (04/0 P=). با توجه به نتایج این مطالعه و همچنین دسترسی آسان تر و قیمت پایین تر داروی متیل پردنیزولون به نظر می رسد که با توجه به شرایط موجود مصرف متیل پردنیزولون نیز می تواند نتیجه مثبتی داشته باشد.