استخراج کیتوسان از پوست میگو: شناسایی و کاربرد آن در حذف رنگزای های واکنش پذیر آبی 13 و اسیدی سبز 3 از محلول آبی

امروزه یکی از مشکلات زیست محیطی، وجود رنگزاهای مصنوعی در پساب است که با ساختارهای آلی برای انسان ها بسیار سمی و سرطان زا هستند. همواره تلاش های بسیاری برای جداسازی این رنگزاها از پساب انجام شده که در این میان استفاده از مواد طبیعی به دلیل فراوانی، زیست سازگاری و ارزانی توجه بسیاری را به خود جلب کرده است، کیتوسان زیست پلیمری است که قابلیت زیادی در حذف رنگزاها از پساب نشان داده است. این پلیمر کاتیونی، غیرسمی و زیست تخریب پذیر است. بنابراین هدف از این پژوهش، استخراج کیتوسان از پوست میگو و بررسی قابلیت آن در حذف رنگزاهای اسیدی سبز 3 (AG3) و واکنش پذیر آبی 13 (RB13) است. برای تهیه کیتوسان ابتدا کیتین از پوست میگو استخراج شد. سپس، با استیل زدایی آن به وسیله سدیم هیدروکسید غلیظ، کیتوسان به دست آمد که به کمک روش های XRD، SEM و FTIR شناسایی شد. آزمون های حذف رنگزا در یک سامانه ناپیوسته با بررسی اثر پارامترهای pH، دما، زمان تماس و مقدار جاذب انجام شد. با بررسی طیفFTIR، درجه استیل زدایی کیتوسان %70 و وزن مولکولی آن به وسیله گرانروی سنج با اندازه گیری گرانروی ذاتی برابر 105×1/4 مشخص شد. بر اساس نتایج به دست آمده در pH اسیدی حذف هر دو رنگزا افزایش یافته است. همچنین، کیتوسان در شرایط بهینه مقدار %89 از رنگزای RB13 و %91 از AG3 را حذف کرده که نشان دهنده عملکرد مناسب کیتوسان استخراج شده در حذف رنگزاها بوده است.