تاثیر اجرای برنامه آموزش شیوه زندگی سالم بر کیفیت زندگی سالمندان روستایی شهرستان دشتی

امروزه دغدغه اصلی محققان و پژوهشگران صرفا یافتن راه های افزایش طول عمر نیست بلکه با نگاهی به آمار و ارقام می توان دریافت که اگر چالش اصلی در قرن بیستم فقط «زنده ماندن» بوده، چالش قرن جدید، «زندگی با کیفیت برتر» است. هدف این پژوهش تعیین تاثیراجرای برنامه آموزشی شیوه زندگی سالم بر کیفیت زندگی سالمندان روستایی شهرستان دشتی در سال 1388 بود.
طرح این مطالعه از نوع نیمه تجربی، پیش آزمون- پس آزمون-پیگیری و با گروه کنترل است. جامعه پژوهش حاضر را تمامی سالمندان روستایی شهرستان دشتی تشکیل می دهند. نمونه های پژوهش به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای از بین سالمندان ساکن روستاهای بادوله و تلخو از بخش کاکی، که دارای شرایط ورود به مطالعه بودند، به تعداد 79 نفر انتخاب گردیدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه سنجش دانش شیوه زندگی سالم و پرسشنامه sf36 استفاده شد. داده های گردآوری شده با استفاده از روش های آماری تحلیل واریانس مکرر، تحلیل کوواریانس، آزمون تعقیبی بنفرونی و آزمون کای دو موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد آگاهی سالمندان روستایی شهرستان دشتی نسبت به شیوه زندگی سالم، و همچنین کیفیت زندگی آنها پایین است (میانگین نمره کیفیت زندگی قبل از مداخله 76/6± 88/31). همچنین مشخص گردید که آموزش شیوه زندگی سالم باعث ارتقاء سطح آگاهی نسبت به شیوه زندگی سالم و بهبود کیفیت زندگی سالمندان در گروه مداخله می شود(05/0p<)، در حالی که در گروه کنترل کیفیت زندگی کاهش می یابد گرچه این کاهش به لحاظ آماری معنادار نمی باشد. و دانش شیوه زندگی سالم آنها تغییر معناداری نمی کند(60/1f= 209/0p=).
اجرای برنامه آموزشی شیوه زندگی سالم می تواند باعث بهبود کیفیت زندگی وابسته به سلامت در سالمندان روستایی شود.