تغییرات تیروئید در حاملگی

در زمان بارداری در تنظیم عملکرد تیروئید زنان سالم تغییرات عمده ای مشاهده می گردد. افزایش استروژن ها سبب افزایش TBG و T4 کل شده و افزایش hCG سبب تحریک غده ی تیروئید و کاهش غلظت TSH می گردد. سوخت و ساز تیروکسین تسریع شده و دفع ید ادراری افزایش می یابد. در مناطق با کمبود ید، بیشتر کاهش تیروکسین خون و گواتر در زمان حاملگی دیده می شود. شیوع اختلال های بارز در عملکرد تیروئید در بارداری 2 تا 3% بوده، ولی کم کاری تحت بالینی حدود 10% است. پرکاری تیروئید در سه ماه اول بارداری تشدید می گردد. سپس در طی سه ماه دوم و سوم بهبودی نسبی یافته و دوباره بعد از زایمان تشدید می یابد. پرکاری تیروئید نوزاد و جنین می تواند در اثر عبور آنتی بادی های تحریکی گیرنده ی TSH مادری از جفت سبب تاکی کاردی، تسریع رشد استخوانی و تاخیر رشد داخل رحمی جنین گردد. عدم توجه به اختلال های تیروئید در زمان حاملگی سبب ضایعات جبران ناپذیری در پیامدهای حاملگی و نیز رشد جسمی و ذهنی جنین و نوزادان می گردد. بنابراین تشخیص، ارزیابی و مراقبت صحیح فعالیت تیروئید و بیماری های آن در زمان بارداری از اهمیت ویژه ای برخوردار است.