بررسی روایی و پایایی نسخه 2 پرسشنامه فضای انگیزشی ادراکشده در ورزش (PMCSQ- 2) برای ورزشکاران ایرانی

هدف تحقیق حاضر بررسی روایی و پایایی نسخه دوم پرسش نامه فضای انگیزشی ادراک شده در ورزش (PMCSQ-2) نیوتن و همکاران (2000) بود. بدین منظور 533 نفر ورزشکار رشته های تیمی با دامنه سنی 13 تا 23 سال به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسش نامه ها را تکمیل کردند. بعد از تکنیک ترجمه-بازترجمه، ده تن از متخصصان نسبت روایی محتوا (CVR) و شاخص روایی محتوا (CVI) را به دست آوردند (66/0CVR=، 97/0CVI=). جهت تعیین روایی سازه پرسش نامه ها از تحلیل عاملی تاییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، همسانی درونی پرسش نامه از ضریب آلفای کرونباخ و ثبات آن از ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از آزمون-آزمون مجدد، استفاده شد. نتایج تحلیل آماری نشان داد که مدل اولیه PMCSQ-2 با 33 سوال، برازش مطلوبی نداشت و با حذف 6 سوال از پرسش نامه، مدل نهایی با 27 سوال شامل دو بعد فضای تکلیف محور و خودمحور شناسایی شد که شامل پنج عامل تلاش/ پیشرفت، نقش مهم و یادگیری مشارکتی، برای فضای تکلیف-محور (17 سوال) به رسمیت شناختن نابرابر و مجازات برای اشتباهات برای فضای خودمحور (10 آیتم) بود. این پرسش نامه از شاخص های برازندگی مطلق (054/0RMSEA=، 9/0= CFI)، همسانی درونی (618/0=α) و ثبات (73/0=r) قابل قبولی برخوردار شد، که نشان دهنده روایی و پایایی مطلوب نسخه فارسی پرسش نامه با 27 سوال است. بنابراین می توان از نسخه فارسی PMCSQ-2 به عنوان ابزاری روا و پایا جهت بررسی فضای انگیزشی موجود در جامعه ورزشکاران ایرانی با دامنه سنی 13 تا 23 سال استفاده کرد.