مقایسه کمال گرایی، پرخاشگری و سبک های مقابله ای بیماران مبتلا به سردردهای میگرنی و تنشی با افراد عادی

هدف پژوهش حاضر مقایسه کمال گرایی، پرخاشگری و سبک های مقابله با استرس در بیماران مبتلا به سردردهای تنشی و میگرنی و افراد عادی بود.
روش پژوهش حاضر علی- مقایسه ای بود. نمونه پژوهش عبارت از 42 بیمار مبتلا به سردرد تنشی و 40 بیمار مبتلا به میگرن بود که از بین بیماران دارای تشخیص سردرد مراجعه کننده به مراکز پزشکی و درمانی شهر اردبیل انتخاب شدند و 41 آزمودنی به هنجار، که با توجه به متغیرهای جنسیت و تحصیلات با دو گروه دیگر همتا شدند. از پرسش نامه سبک های مقابله با استرس، پرسش نامه پرخاشگری، مقیاس کمال گرایی و شاخص شدت و فراوانی سردرد، برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها با روش تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) تجزیه و تحلیل شد.
بین میانگین نمرات کمال گرایی، پرخاشگری و سبک های مقابله ای اجتنابی و شناختی بیماران مبتلا به سردرد میگرنی و تنشی، با افراد عادی تفاوت معنی داری وجود داشت؛ اما بین میانگین نمرات سه گروه در مقیاس مقابله رفتاری، تفاوت معنی داری دیده نشد.
کمال گرایی ناسازگارانه، پرخاشگری و سبک های مقابله ناکارآمد با تشدید سردرد میگرنی و تنشی رابطه دارند. این نتایج، نقش متغیرهای شخصیتی در تشدید سردرد را تبیین می کنند.