ناآرامی های اجتماعی؛ عوامل و فرایند آن

ناآرامی های اجتماعی یکی از مفاهیم اساسی حوزه مطالعات جامعهشناسی سیاسی محسوب میشود. موضوع یاد شده از اوایل قرن بیستم مورد توجه صاحب نظران شاخه های مختلف علوماجتماعی واقع شده است، اما در کشور ما از سالهای گذشته تاکنون به جز چند مورد محدود، توجه چندانی به موضوع و بررسی علمی اعتراضات، ناآرامی ها و خشونتهای اجتماعی نشده است. هدف اصلی این تحقیق، مطالعه آثار ساختار اقتصادی، سیاسی و فرهنگی جامعه در وقوع ناآرامی های اجتماعی است. روش اجرای این تحقیق، اسنادی و جامعه آماری آن شامل ناآرامی های اجتماعی مهم پس از پیروزی انقلاب اسلامی است که به عنوان نمونه، سه ناآرامی از بین آنها به روش هدفمند انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفته است. ابزار جمع آوری داده ها در این تحقیق، مطالعه اسناد و مدارک موجود و تکمیل پرسش نامه است. نتایج کلی تحقیق نشان می دهد، با آنکه بیشتر افراد در هر سه ناآرامی مورد مطالعه دارای توان بالقوه بالایی برای اعتراضات اجتماعی بودهاند اما اکثریت آنها ابتدا خواهان رفع مشکلات حادث شده به روش مسالمتآمیز بوده اند که با توجه به نوع عملکرد مسئولان سیاسی و امنیتی، منجر به درگیری شده است.