حساسیت LDL نسبت به اکسیداسیون در افراد ورزشکار و مقایسه آن با افراد غیرورزشکار

شیوع بیماری های قلبی عروقی در جوامع بشری و ارتباط آن با بی تحرکی مورد توجه پژهشگران قرار گرفته است. یکی از عوامل مهمی که در روند آترواسکلروز نقش بسزایی دارد اکسیداسیون LDL است و اکسیداسیون تابع عوامل آنتی اکسیداسیون و نوع LDL ها می باشد. اکسیداسیون LDL منشا بسیاری از مکانیسم هایی است که می تواند به تشکیل آتروم منجر گردد. در این رابطه فعالیت های بدنی دارای نقش حفاظتی هستند و با تغییر نوع LDL در اثر فعالیت بدنی از حساسیت LDL ها به اکسیداسیون کاسته می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر فعالیت های بدنی روی حساسیت LDL ها نسبت به اکسیداسیون می باشد.
تعداد 28 نفر مرد، 14 نفر ورزشکار با میانگین سنی 2±48 و 14 نفر غیر ورزشکار با میانگین سنی 4±44 انتخاب گردید. مقدار 10 cc خون ناشتا جهت بررسی حساسیت LDL ها به اکسیداسیون و لیپوپروتیین ها و لیپیدها گرفته شد. جهت بررسی حساسیت LDL به اکسیداسیون از روش conjugated diene مطابق دستورالعمل Puhl استفاده شد. کلسترول و تری گلیسرید به روش آنزیماتیک و HDL-c به روش رسوبی و LDL-cبا استفاده از فرمول فریدوالد محاسبه گردید.
نتایج نشان می دهد که LDLهای ورزشکاران مقاومت بیشتری در برابر اکسیداسیون در مقایسه با غیر ورزشکاران دارند lag time) ورزشکاران10±35/60 و در غیر ورزشکاران 10±64/54) اگر چه از نظر آماری این اختلاف معنی دار نبود و میزان HDL-c ورزشکاران بیش از غیر ورزشکاران (8±2/46 در مقابل 5/8±38) و از نظر آماری معنی دار می باشد و میزان LDL و VLDL ورزشکاران اختلاف معنی داری با غیر ورزشکاران نداشت.
نیتجه گیری: شواهد تجربی این فرضیه را که اکسیداسیون LDL به آترواسکلروز منجر می شود تایید می کنند و گزارش ها حاکی از نقش فعالیت های بدنی و تمرینات ورزشی به عنوان یک عامل حفاظت کننده در برابر پیشرفت بیماری آترواسکلروز می باشد. اگر چه عوامل دیگری مانند غلظت ویتامین E به عنوان آنتی اکسیدان و ترکیب LDLها و نوع LDLها در فرآیند آترواسکلروز موثر می باشد که باید مورد بررسی قرار گیرند.