بررسی زمین زیست محیطی توزیع آلودگی های نفتی در رسوبات ساحلی (مطالعه موردی استان بوشهر)

مطالعه گزارش ها و نقشه های موجود نشان می دهد که استان بوشهر به علت همجواری با خلیج فارس در معرض آلودگی های نفتی قرار گرفته است. در این منطقه به منظور شناسایی مناطق آلوده از چهارده ترانسکت فرضی استفاده شد که این ترانسکت ها در محدوده جزر و مدی و در راستای عمود بر ساحل انتخاب شده و بر حسب ارتفاع سواحل و نوع جزر و مد منطقه ای، طول ترانسکت ها متفاوت می باشد.
آنالیز نمونه های جمع آوری شده با روش HPLC نشان می دهد که میزان آلودگی به هیدروکربن کل (TPH) در منطقه بسیار ناچیز است. به گونه ای که برای آلوده ترین نقاط میزان TPH کم تر از ppb400 است. ارزیابی روند توزیع مواد آلاینده در نوار ساحلی نشان می دهد که توزیع آلاینده ها در رسوبات ساحلی مناطق مختلف یکسان نمی باشد، به طوری که بیشترین آلودگی در پایین ترین حد جزر و کم ترین مقدار در بالاترین حد مد می باشد. همچنین آنالیز نمونه ها نشان می دهد که بالاترین نرخ آلودگی در نمونه هایی است که از اعماق بیشتری برداشت شده است. علاوه بر آن در اکثر نمونه های برداشت شده از سواحل بوشهر رابطه مستقیمی بین درصد رس و هیدروکربن های آروماتیک وجود دارد.