بررسی تاثیر پودر جلبک اسپیرولینا Spirulina platensis در جیره غذایی بر میزان رشد و بازماندگی لارومیگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)

در این تحقیق اثر جایگزینی پودر جلبک اسپیرولینا Spirulina platensis به جای جلبک کیتوسروسChaetoceros muelleri بر رشد و بقاء میگوی سفید غربی Litopenaeus vannamei جهت تغذیه مراحل لاروی زوا و مایسیس مورد بررسی قرارگرفت.به این منظور با استفاده از ظروف 30 لیتری که با 10 لیتر آب دریا با شوری ppt 30 و تراکم 100 قطعه در لیتر ناپلیوس مرحله 5 ذخیره سازی شدند، در سه تیمار و سه تکرار شامل جلبک اسپیرولینا، جلبک کیتوسروس و ترکیب هر دو جلبک (50 درصد از هرکدام) انجام گرفت، غذای لاروی به میزان 6 میلی گرم در لیتر و آرتمیا نیز از مرحله مایسیس 1 به میزان 5 قطعه در میلی لیتر برای تمام تیمارها به طور یکسان انجام گرفت. میانگین دمای آب، اکسیژن محلول وpH در طول 8 روز پرورش لاروها بترتیب 4/0±o4/31 سانتیگراد، 1/0±68/5 میلی گرم در لیتر و 08/0± 03/8 بود. نتایج نشان داد بیشترین درصد بقاء در پایان مرحله زوا (1±17/63 درصد) و مایسیس (2/1±30/45 درصد) در تیمار تغذیه شده باجلبک کیتوسروس مشاهده شده و اختلاف معنی داری با دیگر تیمارها داشته است) 05/0> (P اما شاخص های رشد لارو میگوی سفید غربی با ترکیب جلبک کیتوسروس و اسپیرولینا در پایان مرحله زوا (1/0±64/2 میلی متر) بیشتر بوده است که با تیمارجلبک کیتوسروس اختلاف معنی داری نداشته است) 05/0< (P و در پایان مرحله مایسیس نیز این تیمار بیشترین رشد طولی(09/0±44/4 میلی متر) لارو را نشان داده است که با تیمار های دیگر اختلاف معنی داری داشته است. ) 05/0>.(P با توجه به نتایج بدست آمده ترکیب ریز جلبک کیتوسروس با اسپیرولینا جهت تغذیه مراحل لاروی میگوی سفید غربی Litopenaeus vannamei پیشنهاد می گردد.