توسعه یک مدل جهت استقرار نرم افزار به عنوان خدمت

عصر کنونی، به عنوان عصر اطلاعات و یا دانایی نام گرفته است. در این عصر فناوری اطلاعات به عنوان یک راهبرد و طرز فکر جدید، تمام ابعاد زندگی بشر را تحت تاثیر قرار داده است و سازمان ها نیز از مفاهیم و نهادهایی هستند که به طرز شدیدی تحت تاثیر فناوری اطلاعات قرار گرفته اند، به گونه ای که تصور سازمان امروزی بدون فناوری اطلاعات و کاربری آن غیرممکن به نظر می رسد. با این شرایط، شناسایی عوامل موثر بر کاربری فناوری اطلاعات در سازمان ها، برای انتخاب مسیر و فرآیند مناسب جهت به کارگیری و توسعه فناوری اطلاعات امری ضروری به نظر می رسد. هدف اصلی این پژوهش بررسی و شناسایی عوامل موثر بر پذیرش نرم افزار به عنوان خدمت در شرکت ها می باشد. این پژوهش بر آن است تا با بهره گیری از مدل پذیرش فناوری و تئوری انتشار نوآوری، مدلی را برای پذیرش نرم افزار به عنوان خدمت، در ایران معرفی کند. روش انجام این پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و بر اساس روش، از نوع تحقیقات توصیفی، پیمایشی و همبستگی می باشد.
داده های مورد نیاز پژوهش از طریق توزیع پرسشنامه ای ساختار یافته میان نمونه ای 370 نفری از مدیران میانی و ارشد سازمان ها جمع آوری گردید و با استفاده از تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزارهای لیزرل و SPSS تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که متغیر سهولت استفاده درک شده، تاثیر مثبت زیادی بر قصد استفاده مدیران جهت پذیرش و به کارگیری نرم افزار به عنوان خدمت دارد. به علاوه عواملی همچون اثر اجتماعی و اقدامات بازاریابی شرکت ها نیز در پذیرش این خدمت تاثیر می گذارند.