شرایط، قلمرو و آثار فقهی و حقوقی ریاست زوج در رابطه با زوجه

آنکه حاکمیت از آن خداوند متعال میباشد و اصل، عدم سلطهی انسانی بر انسان دیگر است، اما بهموجب آیهی 34سوره نساء و مادهی 1105قانون مدنی در رابطهی زوجیت، ریاست از آن شوهر میباشد؛ اما این امتیاز به معنای سلطه و حکمرانی بی حد و مرز شوهر بر همسر خود نیست، همانگونه که بسیاری از فقها بیان داشته اند:»مقصود از تعبیر)الرجال قوامون علی النساء(استبداد، اجحاف و تعدی نیست، بلکه منظور رهبری واحد و منظم با توجه به مسئولیتها و مشورتهای لازم است«. ضمن آنکه براساس اصول اولیهی اخلاقی و قواعد مسلم فقهی)قاعدهی لاضرر(میتوان گفت، ریاست و قوامیت مرد در وهلهی اول یک مسئولیت و وظیفه تلقی شده و در مرحلهی بعد به صورت یک موقعیت برتر و دارای امکانات و اختیارات ویژه بهمنظور فعلیت بخشیدن به وظایف ناشی از این مسئولیت، مورد توجه قرار میگیرد و ریاست شوهر هیچگاه مایهی کمال و فضیلت مرد و دستاویز اجحاف بر زن و کاستی ارزش و کرامت انسانی او نیست و مرد برای عهدهدار شدن این مسئولیت بایستی شرایط و اوصافی داشته باشد.