روش ھای برخورد محمد بن عبدالوھاب با مخالفان خود

این مقاله با محور قرار دادن نامه ها و احتجاجات محمد بن عبدالوهاب، به بررسی شیوه های او در احتجاجات و ارتباط با مخالفان و تبلیغ عقاید خویش می پردازد. روش های عملی مانند جنگ ها و کشتارها و جنایت ها در این مقاله مد نظر نیست که آن خود بحث مفصلی را می طلبد، بلکه به ذکر برخوردهای به ظاهر علمی و اخلاقی او با مخالفان می پردازیم. وی با استفاده ابزاری از قرآن و سنت، مردم را به سمت خود می خواند و هرگونه مخالفی را مشرک و جنگ با او را واجب می دانست. تکفیر عموم مردم مسلمان زمان خود، به کاربردن تعبیرات زشت و ناروا در مورد علمای مخالف و تطبیق آیات نازل شده در شان مشرکین بر مسلمین زمان خود از ویژگی های روش اوست؛ به طوری که مسلمانان زمان خود را از کفار صدر اسلام هم گمراه تر می دانست.