بررسی کیفیت باکتریولوژیکی آب شرب آبسردکن های واحدهای آموزشی دانشگاه های شهید بهشتی و علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1392

تامین آب آشامیدنی سالم و بهداشتی نقش مهمی در سلامت و رفاه جامعه دارد. وجود شرایط نامناسب در انتقال و توزیع آب، از مهمترین علل ایجاد آلودگی ثانویه آب و شیوع انواع بیماری های منتقله از طریق آن است. این مطالعه با هدف بررسی کیفیت باکتریولوژیکی آب در آبسردکن های واحدهای آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی و شهید بهشتی انجام گرفت.
مطالعه از نوع مقطعی بود و تعداد 13 آبسردکن مستقر در اماکن آموزشی مختلف بصورت تصادفی انتخاب و مقادیر مربوط به کل کلیفرم، کلیفرم های گرماپای (E.coli)، باکتری های هتروتروف(HPC)، کلر باقیمانده و pH اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده بصورت توصیفی و با استفاده از نرم افزارهای excel و spss انجام گرفت.
نتایج نشان داد که دامنه کلر باقیمانده در آب قبل از ورود به آبسردکن 4/0-8/0 و در بعد از آبسردکن 2/0- 6/0 ppm می باشد. همچنین مقادیر pH نمونه ها در قبل و بعد از آبسردکن در دامنه 2/7-4/7 بدست آمده است. تعداد کلنی های باکتری های هتروتروف در نمونه های کشت داده شده از آب قبل و بعد از آبسردکن ها در دامنه 100±1000/cfu100ml بود. در هیچ کدام از نمونه ها باکتری های گروه کلی فرم مشاهده نشد. مقدار شاخص HPC قبل و بعد از آبسردکن به ترتیب766/67±950/64/cfu100ml و 1250±353/55/cfu100ml بود.
نتایج این پژوهش نشان داد که احتمال وجود رشد ارگانیسم در شبکه آب لوله کشی و آبسردکن ها وجود دارد و کاهش کلر باقیمانده در بعد از دستگاه های آبسردکن نسبت به قبل نشان دهنده وجود آلودگی در آبسردکن ها هرچند به صورت ناچیز می باشد. بنابراین کنترل منظم سیستم توزیع آب شرب دانشگاه به منظور حفظ سلامت دانشجویان و پیشگیری از بروز هرگونه طغیان یا اپیدمی از اهمیت خاصی برخوردار است.