مقاومت به نفوذ و میکرومورفولوژی پوسته های بیولوژیکی حاصل از کاربرد همزمان دو جنس سیانوباکتر

سیانوباکتر ها به دلیل توانایی تشکیل پوسته های بیولوژیکی در خاک های شنی مناطق بیابانی، به عنوان اجزای اصلی این پوسته ها مورد توجه هستند. این تحقیق با هدف بررسی تشکیل این پوسته ها تحت سه تیمار سیانوباکتر (نوستوک (N)، فورمیدیوم (Ph)و ترکیب دو جنس)، دو سطح پلیمرسوپر جاذب [شاهد (S0) و 3/0 گرم پلیمر در 250 گرم خاک(S1)] و دو سطح رطوبت [ظرفیت زراعی(M1) و 80 درصد ظرفیت زراعی(M2)] در سه بخش مجزا انجام شد. در بخش اول ضخامت پوسته ها، افزایش در میزان کربن آلی خاک و مقاومت به نفوذ با گذشت زمان لازم جهت پوشیده شدن سطح خاک با پوسته ها (60 روز) بررسی گردید. در بخش دوم با مشخص شدن تیمارهای بهینه رطوبتی و پلیمر، تاثیر زمان (15، 30، 45 و 60 روز) بر ضخامت پوسته ها و در بخش سوم مطالعات میکرومورفولوژیکی صورت گرفت. نتایج نشان داد که ترکیب دو جنس در سطح رطوبت ظرفیت زراعیهمراه با سوپرجاذب با 83/6 میلیمتر ضخامت و مقاومت به نفوذ 27/0 مگاپاسکال، ضخیم ترین و مقاوم ترین پوسته ها را تشکیل داد. ترکیب دو جنس همراه با سوپرجاذب با 89/1 درصد و رطوبت ظرفیت زراعیبا 66/1 درصد کربن آلی بیشترین افزایش در کربن آلی خاک را ایجاد کردند. همچنین ترکیب دو جنس در 60 روز با 8/6 میلیمتر ضخیم ترین پوسته را تشکیل داد. بررسی مقاطع نازک کاهش در اندازه خلل و فرج درشت در خاک های تلقیح شده را در مقایسه با نمونه شاهد نشان داد. این کاهش در اندازه منافذ در ترکیب دو جنس در مقایسه با هر یک از دو جنس به تنهایی، بیشتر بود.