فرآیند متمم گیری فعل و متمم های قیدی/ غیرمفعولی در زبان های فرانسوی و فارسی

بنابر عرف مرسوم در دستور زبان، فعل به عنوان جزء بنیادین جمله تلقی میشود. دستورهای سنتی، دستور زایشی و تحلیل بلافصل سازهای (Analyse en Constituants Immédiats)، جمله را بر اساس نوعی دوئیت بنیادین تحلیل میکنند. در دستور وابستگی نیز فعل به عنوان هسته مرکزی جمله در نظر گرفته می شود که ظرفیت معنایی آن تعداد متمم ها و در نتیجه ساختار جمله را تعیین میکند. از اینرو بررسی و مطالعه دقیق و روشمند متمم های فعلی و فرایند متمم گیری فعل اهمیت فراوانی در تجزیه و تحلیل ساختارهای دستوری یک زبان پیدا میکند و همچنین در مقایسه و تطابق نحوی زبانها و در ترجمه، توصیفات ارائه شده پیشین از متمم های فعلی غالبا ناقص و بعضا مبهم به نظر میرسند.
هدف ما از این پژوهش عبارتست از مطالعه و مقایسه متمم های اجباری فعل در دو زبان فرانسوی و فارسی به منظور دستیابی به یک طبقه بندی دقیق و نوین از آنها و توصیف دقیق ساختارهای متممی فعل با در نظر گرفتن تمامی جزئیات مربوط به نقش (fonction) و ماهیت (nature) این اجزاء. در همین راستا گروه جدیدی از متمم های اجباری نیز تحت عنوان «قیدی / غیر مفعولی» معرفی و بررسی میشوند.