جداسازی و شناسایی سلول های بنیادی مزانشیمی ژل وارتون بند ناف انسانی

سلول های مزانشیمی بنیادی مشتق از بند ناف همانند سایر منابع سلول های مزانشیمی به دلیل دارا بودن ویژگی های منحصر به فردی از قبیل: قابلیت خود نوزایی، پلاستیسیتی بالا، تمایز به دودمان های مختلف، تعدیل پاسخ های ایمنی و انعطاف پذیری برای اصلاح ژنتیکی، منبع سلولی ایده آل و امیدبخشی برای پزشکی ترمیمی می باشند. سلول های بنیادی مزانشیمی از ژل وارتون بند ناف با استفاده از روش مهاجرت سلول از تکه بافتی(Explant) جداسازی و سپس با تمایز سلول ها به دودمان های مختلف، آنالیز فلوسایتومتری و تکنیک Real time PCR ظرفیت چند توانی، مارکرهای خاص و قابلیت خود نوزایی آن ها شناسایی و اثبات گردید. جداسازی سلول های بنیادی مزانشیمی با موفقیت انجام شد. نتایج نشان داد که این سلول ها در محیط القایی مناسب قادر به تمایز به دودمان های چربی و استخوان هستند. نتایج فلوسایتومتری بیان مارکر CD73 و عدم بیان مارکر CD31 را نشان داد. همچنین نتایج Real time PCR بیان معنی دار مارکرهای تمایز نیافتگی Nanog و Oct4را در این سلول ها نسبت به بافت تمایز یافته نشان داد. با توجه به روش های نوین درمان جداسازی، شناسایی ویژگی های اختصاصی و دست یابی به روش های مناسب جهت تکثیر این سلول ها در مقیاس بالا از اهمیت بسیاری برخوردار است. سلول های مزانشیمی مشتق از ژل وارتون بند ناف می توانند به عنوان یک منبع مناسب و ایده آل برای سلول درمانی و نیز مطالعات تحقیقاتی مورد استفاده قرار گیرند.