سیمای اپیدمیولوژیک مرگ و میر کودکان در جمعیت تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1391

یکی از شاخص های مهم توسعه و سلامت در کشورها، میزان مرگ و میر کودکان زیر 5 سال می باشد. بنابراین ترسیم دقیق چهره مرگ و میر کودکان در جامعه، به منظور شناسایی علل بروز و یا عوامل قابل اجتناب جهت طراحی مداخلات و جلوگیری از مرگ های مشابه، از جمله مهم ترین راهکارها برای کاهش این میزان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی مرگ و میر کودکان 1 تا 59 ماهه در منطقه تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1391 انجام شد.
این پژوهش از نوع مقطعی و توصیفی بود. در این مطالعه کلیه مرگ های کودکان 1 تا 59 ماهه در محدوده تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1391 که از فرم اطلاعات اولیه و پرسشنامه های استاندارد اداره سلامت کودکان وزارت بهداشت استخراج شده بود، مورد بررسی قرار گرفت.
تعداد مرگ و میر کودکان 1 تا 59 ماهه 383 مورد بوده است که بیشترین فراوانی (8/57%) در محدوده سنی 1 تا 12 ماه مشاهده شد. بیش از نیمی از کودکان فوت شده پسر بودند (5/52%). بیشترین علل فوت کودکان به ترتیب مربوط به ناهنجاری های مادرزادی و کروموزومی (5/17%)، حوادث و سوانح (4/15%) و سرطان ها (2/11%) گزارش شد.
بر اساس نتایج مطالعه حاضر، طراحی مداخلاتی از قبیل مشاوره ژنتیک در زوجین پر خطر، آموزش والدین و کودکان در خصوص پیشگیری از سوانح و حوادث و آگاهی همگانی در مورد علائم هشدار دهنده سرطان ها و بیماری های سیستم تنفسی به منظور کاهش مرگ و میر کودکان ضروری می باشد.