مقایسه دو روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) و ایمونوکروماتوگرافی (ICA) در تشخیص گاستروآنتریت هموراژیک ناشی از پاروویروس در سگ

پاروویروس تیپ-2 همواره به عنوان یکی از مهمترین ویروس های مسوول، در ایجاد آنتریت هموراژیک حاد در سگ ها به شمار می رود. تشخیص سریع و دقیق عفونت ناشی از پاروویروس تیپ-2، بویژه در کنل ها (لانه سگ)، جهت جداسازی سگ های آلوده مهم است. هدف از انجام مطالعه حاضر، مقایسه دو تست آزمایشگاهی یعنی واکنش زنجیره ای پلی مراز و ایمونوکروماتوگرافی اسی بود که بیشتر جهت تشخیص عفونت ناشی از پاروویروس در سگ های خانگی بکار برده می شود. نمونه های مدفوع از 55 قلاده سگ (50 مورد مبتلا به اسهال خونی و 5 قلاده سالم) در فاصله سال های 91-1390 در منطقه اهواز، جنوب غرب ایران جمع آوری شده بود. سگ های مورد مطالعه، به دو گروه سنی (کمتر از 6 ماه و بالای 6 ماه)، 4 نژاد مختلف (تریر، ژرمن شفرد، دوبرمن پینچر و مخلوط) و بر اساس محیط به دو گروه (باز و بسته) تقسیم بندی شدند. تمام نمونه ها با دو روش ایمونوکروماتوگرافی و واکنش زنجیره ای پلی مراز مورد ارزیابی قرار گرفته و نتایج با استفاده از روش های آماری کاپا، مک نمار و مربع کای آنالیز شدند. ایمونوکروماتوگرافی اسی و واکنش زنجیره ای پلی مراز قادر بودند که آنتی ژن یا اسید نوکلئیک پاروویروس تیپ-2 را به ترتیب در 33 و 50 مورد از نمونه های اسهالی تعیین کنند. نمونه های سگ های سالم با هردو آزمایش منفی بودند. اگرچه حساسیت روش ایمونوکروماتوگرافی اسی در مقایسه با واکنش زنجیره ای پلی مراز 66 درصد تعیین شده بود (واکنش زنجیره ای پلی مراز حساس تر از ایمونوکروماتوگرافی اسی)، با این وجود آنالیز آماری نشان داد که تفاوت بین دو تکنیک معنی دار نبودند (P>0.05). آزمایش کاپا بین دو روش 38/0بدست آمد. آزمایش خون نیز نشان داد که اکثر سگ های آلوده دچار لکوپنی، لنفوپنی و نوتروپنی بودند (82%، 41 مورد از 50 نمونه). نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که استانداردسازی دقیق روش های آزمایشگاهی برای تشخیص عفونت های پاروویروسی لازم هستند تا یک ابزار مناسب جهت تشخیص عامل اتیولوژیک گاستروآنتریت هموراژیک را فراهم نمایند. اگرچه ایمونوکروماتوگرافی، روشی ساده و سریع جهت تفریق نمونه های مشکوک به پاروویروس است، اما واکنش زنجیره ای پلی مراز نسبت به ایمونوکروماتوگرافی اسی حساس تر و قابل اعتمادتر است. علاوه بر این تحت تیپ های پارووویروس بعد از تایید این ویروس با روش واکنش زنجیره ای پلی مراز تعیین شدند. در این آزمایش 48 نمونه CPV-2b و 2 نمونه دیگر CPV-2a بودند. نتایج ما نشان داد که CPV-2b تحت تیپ غالب بود.