ارزیابی ریسک های ایمنی در پروژه های انبوه سازی با استفاده از ترکیب روش های فازی FMEA، فازی FTA و AHP-DEA

صنعت ساخت و ساز یکی از خطرناک ترین صنایع از نظر تلفات مربوط به کار، نرخ آسیب دیدگی و پرداخت غرامت به کارگران شناخته شده است. از این رو ارزیابی ریسک های ایمنی، یک گام کلیدی و اساسی است که در مدیریت پروژه های بزرگ ساختمانی باید انجام شود.
تجزیه و تحلیل اثرات و حالات شکست (FMEA) به عنوان یکی از مفیدترین ابزارهای ارزیابی ریسک برای کاهش پتانسیل شکست در سیستم، فرآیندها، طرح ها و خدمات است و در گستره وسیعی از صنایع مورد استفاده قرارگرفته است. هدف از این تحقیق استفاده از ترکیب منطق فازی و روش های FMEA، AHP-DEA، FTA برای ارزیابی ریسک ایمنی در صنعت انبوه سازی ساختمان است.
در مطالعه موردی، دو نوع مختلف از پروژه های انبوه سازی، جهت ارزیابی ریسک های ایمنی بررسی گردید. طبق نتایج بدست آمده، ریسک های سقوط از ارتفاع در هر دو پروژه به عنوان مهم ترین ریسک شناخته شدند و استراتژی های کاهش ریسک و اقدامات لازم جهت پیشگیری و کاهش عوامل خطر ارائه گردید.
رتبه بندی ریسک ها و مهم ترین آنان در تحقیق حاضر با تحقیقات پیشین و همچنین گزارش سازمان تامین اجتماعی کشور هم سویی قابل قبولی دارد و علل ریشه ای وقوع ریسک های عمده نیز با مطالعات مشابه هم خوانی دارد. از سوی دیگر اعتبار یافته های تحقیق توسط گروه ارزیابی ریسک مورد تایید قرار گرفت. لذا این مدل (با در نظر گرفتن وضعیت موجود ایمنی) می تواند به متخصصین ایمنی کارگاه های ساختمانی جهت شناسایی ریسک ها، شناسایی علل ریشه ای ریسک ها و ارائه ابزارهای دقیق کنترل ریسک ها کمک نماید.